1919-1939
Historia szkoły początkiem sięga r. 1919, kiedy wynajęto drewn. dom przy ul. 11 listopada. Pierwsze zajęcia w Szk. Powsz. nr 2 im ks. S. Konarskiego w Łukowie odbyły się 15.11.1919. Kier. szk. został J. Szlendak. Naukę rozpoczęło 157 dzieci w 3 klasach, dla pozostałych zabrakło miejsca. W roku szk. 1920/21, w skutek działań wojennych i zajęcia lokalu przez wojsko - lekcje odbyły się w terminie znacznie opóźnionym. Szk. nadal była 3-klasowa, ale liczyła 7 oddz. skupiających 330 uczniów, nauczanych przez 6 nauczycieli. Wkrótce lokal przy ul. 11 Listopada okazał się za mały, wynajęto więc nowe pomieszczenie przy ul. Żelechowskiej. W roku szk. 1921/22 do szk. uczęszczało 444 ucz., utworzono 9 oddz. Grono pedag. stnowiło 10 nauczycieli. Uczono j. polskiego, rachunków z geometrię, przyrody, geografii, rysunków, robót ręcznych, robót kobiecych, gimnastyki, śpiewu oraz religii. W latach 1919-25 nieustannie wzrastała l. uczniów, co powodowało zwiększenie się l. oddz. W roku szk. 1928/29 było 418 ucz. Od roku 1929/30 l. dzieci uległa stopniowemu zwiększaniu się, wobec powyższego zaistniała konieczność pozyskania dodatkowych sal lekcyjnych. Od roku 1927/28 szk. była 7-klasowa.
Nauczyciele od samego początku starali się uatrakcyjnić podopiecznym pobyt w szk. Służyły temu m. in. działalność III Męskiej Druż. Harcerskiej im. ks. S. Brzóski, organizowanie wycieczek krajoznawczych a także działalność kół zainteresowań. Pogłębianiu wiedzy miała służyć uczniom biblioteka. Potrzeby szk. stale wzrastały. W tej sytuacji J. Mich, pełniący funkcję kierownika szkoły, zaproponował uczniom wpłatę 1 zł przy odbiorze świadectw. Rodzice także mieli wpłacić dowolne zapomogi. W trosce o poprawę sytuacji materialnej szk., dn. 13.01.1933 zorganizowano odpłatne przedstawienie E. Szelburg pt. "Najszczęśliwsza z sióstr". Podczas ferii zim. uruchomiono świetlicę przy ul. Żelechowskiej, także w tym roku objęto dożywianiem 87 najbiedniejszych dzieci. Szk. funkcjonowała jako koedukacyjna, mimo to 2 klasy IV zostały podzielone: w jednej byli sami chłopcy, w drugiej - dziewczynki. Uczyli się tu zarówno Polacy jak i Żydzi. 4.03.1933 miała miejsce wizytacja pod nadzorem insp. S. Wleklińskiego oraz insp. Weinerta. Rok ten zakończyła klasyfikacja przedstawiająca się następująco: spośród 465 uczniów promowano 404, pozostało na rok następny w tej samej klasie 61, w tym nie klasyfikowano 16. Frekwencja była słaba. W tym czasie szk. miała także swój sztandar. Na początku roku szk. 1933/34 podjęto decyzję o pozyskaniu na cele szk. lokalu po inspektoracie, gdyż budynek przy ul. 11 Listopada miał być prawdopodobnie zlikwidowany. Niezależnie od istniejących kłopotów i trudności w szk. działały różne organizacje uczniowskie. Wykładano następujące przedmioty: arytmetyka, historia, nauka o Polsce współczesnej, przyroda, geografia, śpiew, ćwiczenia cielesne, j. polski, rysunki, religia. Największym problemem Szk. Powsz. nr 2 była nauka w kilku pomieszczeniach w różnych punktach miasta. Co trwało do roku 1934/35. Szk. pracowała 6 dni w tygodniu. W soboty na zajęcia lekcyjne nie przychodziły dzieci żyd., zaniżając tym samym frekwencję. Jesienią 1934 r. miała miejsce kolejna wizytacja pod nadzorem Podins. Szk. W. Runela. W ciągu kolejnych 4 lat szk. była trzykrotnie wizytowana. W tym okresie rodzice uczniów udzielali szk. wsparcia finansowego oraz bezpośrednio angażowali się w prace na rzecz placówki. Zaś nauczyciele i kier. szk. ze swej strony starali się zapewnić uczniom opiekę, pomoc w nauce, kult. spędzanie czasu. Szk. była także przewodnikiem w życiu kult., organizatorem i uczestnikiem wielu uroczystości, np. obchodów 10 Rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę. Tradycją stały się apele z okazji imienin J. Piłsudskiego (19.III), wybuchu powst. listopadowego, 3 Maja oraz organ. zabawy noworocznej. Szk. prowadziła działalność oświatowo-wychowawczą.
1939-1945
Kier. Szk. Powsz. nr 2 był J. Cetnarski. Kadra nauczycielska liczyła 7 pedagogów. Okupant zlikwidował wszystkie związki, stow., czasopisma. Niszczył biblioteki, pomoce dydakt. i zbiory szkolne. 29.12.1939 zobowiązano kier. szk. do oddania podręczników z przedmiotów zabronionych w nauczaniu, tj. historii, geografii Polski, ograniczona została lit. pol. Należało oddać księgozbiór, obrazy, mapy itp. Ponieważ kier. J. Cetnarski miał piękne okazy flory i fauny, próbował je ratować. Jednak Niemcy większość pomocy dydakt. spalili. Na naukę władze zezwoliły 9.01.1940 w Szk. nr 2 rozpoczęły się zajęcia lekcyjne. Szkolnictwo oddano pod nadzór niem. Nauczaniem były objęte przedm.: j. polski (czytanki były zawarte w czasopiśmie "Ster" wydawanym przez Niemców), przyroda, arytmetyka z geometrią, rysunki, zajęcia praktyczne, śpiew i religia. Dzieci uczęszczały do szk. nieregularnie. Przyczyny były różne: brak opału, zajęcie szkoły przez wojsko, epidemie tyfusu czy odry, (od 11.1941 do 1942 zajęcia w szk. były zawieszone), aresztowania nauczycieli. Uczono się w różnych pomieszczeniach na terenie całego miasta. W 1940 pozbawione zostały pracy nauczycielki, których mężowie pracowali w szkolnictwie, m. in. żona ówczesnego kier. J. Cetnarskiego - S. Cetnarska. Po zwolnieniu z państwowych etatów, panie: Cetnarska, Klor, Pypeć, Wajszczuk zajęły się tajnym nauczaniem. W 1944 r. podczas bombardowań Łukowa spłonęły bud. szk. W szk. została obniżony poziom nauczania, na który miała wpływ m. in. niska frekwencja wynikająca z nieposyłania dzieci na zajęcia. Na rok szk. 1942/43 przypadł największy procent uczniów niepromowanych i nieklasyfikowanych. W kolejnych latach frekwencja i promocja była także niezadowalająca. Reakcją nauczycieli na narzucone przez okupanta ograniczenia dostępu do nauki na wysokim poziomie w szk. była organizacja tajnego nauczania. Prowadzone było jawnie oraz na tajnych kompletach. Zajęcia odbywały się najczęściej w domach prywatnych, w niezbyt licznych gr. W formie niezorganizowanej nauczanie prowadziła E. Klor. Ofiarą masowych aresztowań został pedagog ze Szk. nr 2 S. Dyl - uczestnik kampanii wrześniowej i ruchu oporu. Aresztowano go w czerwcu 1941, w marcu 1942 zginął w Dachau. J. Pypeć, uczestnik kampanii wrześniowej i ruchu oporu zmarł w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu w maju 1941.
1945-1999
Pożoga wojenna doprowadziła do ruiny niemal wszystkie bud., w których przed wojną mieściła się SP nr 2. W okresie powojennym w SP nr 2 umiejscowiono Zasadniczą Szk. Zawodową. W roku szk. 1948/49 ogólnym problemem był brak podręczników, co wpłynęło niekorzystnie na wyniki nauczania. Jego poziom obniżyła także niska frekwencja spowodowana epidemią grypy i odry. Prowadzenie zajęć w barakach przysparzało wielu kłopotów. W r. szk. 1948/49 naukę pobierało 436 uczniów w 10 oddz. W 1949 nauka j. rosyjskiego w SP nr 2 stała się obowiązkowa. W 1952 odbył się pierwszy egzamin ukończenia szk. dla uczniów kl. VII. Komisję do przeprowadzenia egzaminu powołał i przewodniczył jej kier. szk. J. Cetnarski. W 1957 r. zniesiono obowiązek tego egzaminu. W "dwójce" zarządzenie to było stosowane. Po kilku latach korzystania z obiektu przy ulicy ul. Cieszkowizna dały o sobie znać skutki szybkiego i przestarzałego sposobu budowania. SP nr 2 miała najcięższe warunki pracy ze wszystkich szk. łukowskich, a mimo to zaczęła osiągać dość wysokie wyniki w nauce. Było to zasługą doświadczonej i wykwalifikowanej kadry pedag. W lipcu 1961 uchwalono ustawę wprowadzającą 8-klasową szk. podst. Łukowska "dwójka" żegnała po raz pierwszy absolwentów VIII kl. w r. szk. 1966/67. W związku z w/w ustawą, liczba uczniów w szk. wzrosła. Spowodowało to udoskonalenie budynku szk. Po śmierci kier. szk. J. Centarskiego, stanowisko to objęła 1.06.1969 E. Mazurkiewicz. W lipcu 1969 r. na strychu starego bud. szk. wybuchł pożar. Spłonęło wiele cennych pomocy dydakt., wartościowe książki, namioty i in. Nauka w nowej szk. rozpoczęła się 10.01.1970. Zaś 28.11.1970 odbyło się uroczyste przekazanie całego obiektu szk. Uroczystość swą obecnością zaszczycili: wiceminister oświaty i szkolnictwa wyższego dr. E. Zachajkiewicz, wiceprzewodniczący PWRN Z. Pasternak, I sekretarz KP PZPR J. Walczuk, przewodniczący PPRN B. Sobolewski. Symbol. otwarcia nowych obiektów dokonał E. Zachajkiewicz. Podczas spotkania z młodzieżą, gronem nauczycielskim i rodzicami odczytano akt nadania szk. im. "Bojowników o Wolność i Demokrację" i przekazano sztandar ufundowany przez Miejską Radę Narodową, będącą opiekunem szk. W ramach lekcji "Zachowajmy w pamięci pracę naszych przodków" odbyło się dn. 31.01.1971 spotkanie z p. M. Korniłowicz, wnuczką H. Sienkiewicza, podczas którego gość prezentował uczniom fotografie i rękopisy Sienkiewicza. M. Korniłowicz podpisywała także ksiĄżki dziadka. Szk. aktywnie uczestniczyła w ogólnokrajowych akcjach społ., np. zbiórce pieniędzy ze sprzedaży surowców wtórnych i przekazanie ich na odbudowę Zamku Król. w W-wie oraz na budowę pomnika - szpitala "Centrum Zdrowia Dziecka". W r. szk. 1971/72 na terenie SP nr 2 urządzono lodowiska. Dzieci nie musiały ślizgać się na ulicy, lecz mogły to robić w pełni bezpiecznie na lodowisku szk. W r. szk. 1972/73 zakupiono dla szk. 52 pary łyżew, co pozwoliło nauczyć jazdy na łyżwach wszystkie starsze kl. Tradycją w SP nr 2 stało się m.in. przekazywanie sztandaru uczniom kl. VII podczas uroczystego zakończenia roku przez absolwentów. Kończąc r. szk. 1973/74 w "dwójce" wystawiono oceny ze sprawowania wg nowych kryteriów. Również nowe zasady promowania odzwierciedliły się w postaci mniejszej l. uczniów pozostawionych na następny rok w tej samej klasie. 5 lat później w SP nr 2 rozpoczęły naukę dzieci 6-letnie w ramach upowszechniania wych. przedszkolnego. Uczęszczały one do tzw. klas zerowych aż do r. szk. 1989/90, gdyż dopiero w roku 1990/91 "zerówki" zostały przeniesione do przedszkoli. Pociśgnęło to za sobą redukcję etatów nauczycielek z wykszt. SWP. O "dwójce" mówiono, że jest jedną z najlepszych szk. w woj. siedleckim. W r. szk. 1985/86 odeszła na emeryturę dyr. E. Mazurkiewicz. Dn. 1.10.1985 stanowisko dyr. szk. objęła J. Olszewska, będąca od 1982 r. wicedyr. tej placówki. Zastępcami zostali J. Woźniak i M. Kosiński. Dzień Edukacji Narodowej w 1985 r. był okazją do wręczenia różnorakich odznaczeń i nagród zasłużonym nauczycielom. W swej wieloletniej historii SP nr 2 dobrze wypełniała nałożony na siebie obowiązek nauczania i wychowania. Wciąż jednak powtarzał się problem tej szk., a mianowicie brak odpowiedniej l. sal, aby praca nie przeciągała się do późnych godz. popołudniowych. Niewiele pomogło korzystanie z sal w sąsiadującym LO, jak również udostępnienie przez proboszcza trzech sal na plebani, w których uczyły się kl. młodsze.
1999-2008
Gimnazjum zostało powołane uchwałą Rady Miasta z dnia 27.02.1999 r. i funkcjonuje od 1.09.1999 r. Na dyrektora Gimnazjum powołano M. Kosińskiego, byłego dyrektora SP nr 2. W roku szkolnym 1999/2000 było 10 klas pierwszych z liczbą uczniów 273, w których nauczano następujących przedmiotów: j. polskiego, j. rosyjskiego, j. niemieckiego, j. angielskiego, historii, WOS-u, matematyki, geografii, biologii, fizyki, chemii, sztuki (muzyka, plastyka), informatyki, wf-u oraz religii. W szkole pracowało 26 nauczycieli i 16 pracowników administracyjno-obsługowych. Zajęcia odbywały się na jedną zmianę, od godziny 800. Funkcjonowało 14 kół zainteresowań. W roku szkolnym 2000/2001 w szkole uczy się 542 uczniów w 19 oddziałach (w tym dwie dziewczynki mają prowadzone nauczanie indywidualne). Jest 9 klas pierwszych i 10 klas drugich. W szkole pracuje 30 nauczycieli i 18 osób administracji i obsługi. W organizowaniu pracy dyrektorowi pomaga wicedyrektor szkoły B. Chruściel. Młodzież uczy się na dwie zmiany od 800 do 1830. Działają różnego rodzaju koła zainteresowań i organizacje uczniowskie. W ramach działalności szkolnej funkcjonuje biblioteka i stołówka, a także gabinet lekarski i stomatologiczny. W rozwiązywaniu problemów pomaga uczniom pedagog szkolny B. Borucz. Pracę szkoły dokumentuje kronika szkolna prowadzona przez A. Czerską - Pawlak i M. Podlodowską.
Od roku 2001/2002 zajęcia szkolne rozpoczynają się o godzinie 730. Do Gimnazjum nr 2 w Łukowie uczęszcza ponad siedmiuset uczniów, zgrupowanych w dwudziestu siedmiu oddziałach klasowych. Liczba oddziałów zmniejsza się od roku 2004/05. Opiekę nad młodzieżą sprawuje pięćdziesięcioosobowe grono pedagogiczne, na którego czele stoi pan Dyrektor Marek Kosiński i pani Dyrektor Bożenna Chruściel. Szkoła zatrudnia pedagoga szkolnego i pielęgniarkę środowiskową. Podobnie jak w poprzednich latach nauczyciele dbają o rozwijanie pasji i zainteresowań młodzieży poprzez organizację różnorodnych kół zainteresowań. Uczniowie naszego gimnazjum mają do wyboru ponad trzydzieści różnorodnych zajęć pozalekcyjnych, podczas których mają możliwość rozszerzania swojej wiedzy z poszczególnych przedmiotów, rozwijają swoje talenty wokalne i taneczne, uczą się aktorstwa, dziennikarstwa i fotografowania, prowadzą działalność wolontarystyczną oraz dbają o swój rozwój fizyczny. Co rocznie wielu nauczycieli realizuje programy własnego autorstwa.
W roku 2002/2003 przyłączamy się do ogólnopolskiej akcji edukacyjnej "Gazety Wyborczej", portalu gazeta.pl i Centrum Edukacji Obywatelskiej. Po realizacji sześciu trudnych zadań otrzymujemy tytuł "Szkoły z klasą".
Od września roku 2003/2004 nasza szkoła bierze udział w Międzynarodowym Programie Sokrates - Comenius "Młodzi ludzie w Europie". Podczas realizacji programu szerzej niż dotychczas poznajemy historię, kulturę i tradycję Danii i Niemiec. Prowadzimy również ożywione kontakty z uczniami i nauczycielami z zaprzyjaźnionych z nami szkół z Wincheringen (Niemcy) i z Fredericia (Dania).
Intensywną działalność w szkole prowadzi Samorząd Uczniowskii. Uczniowie pod opieka pani Katarzyny Szczęśniak i pani Jolanty Pyrko organizują różnorodne imprezy kulturalno - rozrywkowe, prowadzą akcje charytatywne, przedstawiają swoją opinię w ważnych dla szkoły kwestiach.
Jesienią roku 2006 rozpoczyna się budowa hali sportowej. Zostają położone fundamenty pod nowy budynek.
W lutym 2007 r. we współpracy z Gminą Łuków przystępujemy do realizacji projektu "Szkoła Przyszłości w Gminach Ziemi Łukowskiej" współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W naszej szkole realizowane są 27 programy dydaktyczne, sportowe i wychowawcze.
W wyniku podsumowania współzawodnictwa sportowego szkół naszego województwa w roku 2006/2007 zajmujemy II miejsce w województwie.
W roku szkolnym 2007/2008 zastępcą dyrektora zostaje p. Katarzyna Szczęśniak.
10 lutego 2010 r. Gimnazjum nadano imię ks. Stanisława Konarskiego, przekazano sztandar oraz oddano do użytku nowy obiekt - halę sportową, a wraz z nią dodatkowe sale lekcyjne. Od tej chwili gimnazjum rozpoczyna naukę na jedną zmianę.
W II semestrze roku 2009/2010 przystępujemy do realizacji projektu "Mały Archimedes", współfinansowanego z Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W ramach projektu prowadzimy zajęcia dodatkowe rozszerzające treści nauczania z matematyki, fizyki, chemii, biologii i geografii.
Uczniowie naszego gimnazjum odnoszą liczne sukcesy w konkursach organizowanych przez Lubelskiego Kuratora Oświaty. Nasi uczniowie zostają również laureatami wielu innych konkursów i zawodów sportowych. Jesteśmy dumni z wyników egzaminu gimnazjalnego. Uczniowie klas trzecich, kończący naukę w naszej szkole, uzyskują bardzo wysoką średnią punktów, co jest kolejnym potwierdzeniem wysiłków dyrekcji, grona pedagogicznego, rodziców i oczywiście uczniów.
